Arrived in the city that never sleeps

Mijn allereerste reisverslag over het avontuur in Amerika.
Voor alle mensen die mijn avontuur in de gaten willen houden, hier komt het dan.

Laat ik eerst nog maar beginnen met de laatste week in Nederland. De zondag voor mijn vertrek hadden mijn ouders een verrassingsfeest georganiseerd voor mijn afscheid. Dit had ik helemaal niet verwacht en was dus ook super leuk. Maar na dit feest begon toch echt de tijd te dringen om de laatste dingen te regelen en de koffers te gaan inpakken. Dat koffers inpakken bleek nog verdomd lastig, maar uiteindelijk lukte het om de ruimbagage niet te zwaar te maken, die 300 gram maakt vast niet uit ;). De ruimbagage voldeed dus aan de 23 kg norm, en omdat niemand een gewichtslimiet voor mijn handbagage had, stouwde ik hier dus ook alles in wat te zwaar was en niet meer mee kon in de ruimbagage. Dit resulteerde erin dat ik dus met een koffer van 10 kilo en een tas van 2 kilo de gehele luchthaven zou moeten over slepen. Maar dat heb ik er voor over, immers zouden mijn spullen mee moeten.

De zondag van vertrek dan: om 3 uur de wekker om vervolgens om 3.45 Merle op te halen en te vertrekken naar Schiphol. Natuurlijk moest ik nog even mijn laatste kilometers maken in Nederland. om 6 uur waren we dan aangekomen op Schiphol. Na mijn koffer ingecheckt te hebben, en ze deden niet eens moeilijk over mijn 300 gram meer, was het tijd voor koffie. Immers had ik nog genoeg tijd over. Maar naar de koffie was het dan toch echt tijd voor het afscheid. Afscheid nemen van elkaar voor 1 jaar tijd gaat gepaard met veel tranen, zelfs van iemand die amper huilt. Na nog wat nagezwaai moest ik dan toch echt door de douane heen, om vervolgens heel Schiphol door te lopen naar mijn, extreem ver gelegen, gate. Hier nog even wachten en toen was het toch echt tijd om aan boord te gaan. De laatste stappen in Nederland, op naar Amerika. Na een vlucht van ongeveer 8 uur kwamen we aan in New York. Doordat we eerder weg mochten op Schiphol waren we te vroeg en was er nog geen gate beschikbaar, maar toch zette ik 1 uur voor verwachte aankomst toch mijn eerste stappen op Amerikaanse grond. De tijd die we eerder aankwamen werd wel weer ingehaald door het extreem lange wachten voor de paspoort controle. Na deze controle de koffer ophalen en deze stonden al naast de band, zo lang duurde het. Met alle bagage op zoek naar de uitgang en de mensen van de organisatie. Na deze gevonden te hebben moest ik nog wachten op 5 andere meiden uit Duitsland uit 2 vliegtuigen. Dus het werd nog meer wachten. Rond half 2 konden we dan eindelijk met een taxi naar ons hotel gebracht worden, inchecken en douchen. Ondertussen ben ik nu na mijn slaap van 3 uur al weer 20 uur wakker. Zodadelijk kunnen we eten en dan wordt het tijd om te gaan slapen, morgen beginnen de informatiebijeenkomsten en komen waarschijnlijk ook mijn andere kamergenoten aan. Voor nu ga ik genieten van de rust die ik nog even heb in mijn eentje en mijn nacht slaap inhalen.

Ik hoop zo snel mogelijk een nieuwe post te plaatsen.
-xoxo- Kimberley