De eerste dagen in Californië

(alvast sorry voor de extreem lange en misschien wat rommelige post)
Op de luchthaven was het dan zover, de eerste ontmoeting met mijn hostmom. Begroeting met een knuffel en dan door naar de auto, spullen inladen en door naar huis. Onderweg nog wat gepraat over regels enzo, maar we waren beide erg moe. Zij van haar studie, waar ze net vandaan kwam, en ik van de reis. Aangekomen in het huis een snelle huistour gedaan en toen door naar bed. De volgende dag moest zij om 7:30 alweer weg, eerst wilde ze liever daar slapen, maar ik had liever dat ze thuis sliep. Maar om 11:00 zou de schoonmaakster komen en met haar kon ik dan de boodschappen gaan doen voor mezelf. Nou, boodschappen gedaan en toen verder de koffer uitpakken. Lunch maken en dan maar mezelf een beetje rondrijden. Gelijk, perongeluk dat wel, de snelweg op gegaan. Nou, dan had ik dat ook maar vast gehad. Toen wat drinken bij Starbucks en terug naar huis om mijn pizza in de oven te doen. S’avonds nog even gewacht tot ze thuis kwam en toen door naar bed. De volgende dag was ik weer van 7:30 alleen. Gister had ze me tips gegeven over hoe je naar San Francisco kon gaan, dus ik besloot dat maar te doen voor vandaag. Dus treintickets gekocht, wat trouwens best goedkoop is hier, en op weg naar San Francisco. Hier eerst door de shopping mall gelopen en toen door naar een park. Hier heb ik de hele middag gezeten en een boek gelezen. Toen rond 5 uur weer op weg naar huis, om weer diner te maken voor mezelf. Mijn houtmoeder gevraagd hoelaat ze thuis zou komen vandaag en hierop kreeg ik als antwoord dat haar collega af was gelopen, maar dat ze nog wel graag naar de dansavond wou gaan. Ze was hier al lange tijd niet meer geweest en had wel weer even zin om met wat van haar medestudenten te gaan. Beetje raar als je het mij vraagt, je hebt een net nieuwe au pair in huis zitten en gaat dan liever voor jezelf dansen in plaats van haar leren kennen. Ik dus maar naar bed gegaan, zonder haar de gehele dag te hebben gezien. Dan was het alweer zaterdag, de dag dat de kinderen zouden komen. S’ochtend kreeg ik een appje of ik misschien met haar wou ontbijten, maar ik zou wel iets te lezen moeten meebrengen, wat zij moest misschien bezig voor haar studie. Dus samen ontbijten, wat gepraat over de vorige au pairs en wat ik hierna wou gaan doen. Zij is heel erg op het ontwikkelen van jezelf, wat vorige au pairs ook wel hebben gedaan. En vond dan ook dat leraar of iets medisch eigenlijk niet genoeg verdiend en vrouwen onderdrukking enzo hier is. Niet echt opbeurend of steunend dus. Later met papa en mama geskypt over hoe het nu ging, want zij was naar thuiskomst al weer vertrokken voor een lunchmeeting met mensen. Met papa en mama besloten dat ik de komende dagen wat beslissingen kan maken, om te kijken hoe ik met het gezin klik. Want ik voelde me helemaal niet goed op dat moment. Als eerste kwam de jonge s’avonds thuis. Samen met hem een film gekeken en vervolgens pizza gegeten. Dan later kwam het meisje thuis en gingen we allemaal slapen, want de volgende dag zouden we de oma ophalen van de luchthaven. S’ochtends dus vroeg opstaan en op weg naar de luchthaven, en hier begon het eerste dilemma punt al. De kinderen zitten de hele tijd op de ipad, gedurende de rit naar de luchthaven, tijdens het ontbijt in het restaurant, tijdens het lopen door de stad, tijdens de terugrit en thuis. Ook was er niet echt een gesprek tijdens de autorit, wat ik wel erg jammer vond. Ik werd thuis afgezet, want ik had s’avonds een feestje met ander au pairs en zij gingen met zijn allen naar de nagelsalon. Het feestje was heel erg gezellig en haar host familie was ook heel erg geïnteresseerd in alles en erg aardig. Zelfs de kinderen kwamen nog even naar buiten, zich voorstellen en drinken enzo brengen. Ook aan deze au pairs verteld hoe ik me nu voel en hoe het gaat in het gezin enzo. Zij vertelden mij dat ik het gesprek aan moest gaan met mijn host moeder en erover moest praten. De volgende dag zouden moeder en oma beide nog thuis zijn en we zouden de kinderen met zijn allen wegbrengen. Dan de moeder thuis afzette voor een nieuwe meeting en ik met oma boodschappen doen. Dan moeder ophalen, kids ophalen en lunchen en winkelen voor kleding. Oma was degene die kleding uitkoos en de moeder was steeds aan het telefoneren of bezig op de telefoon. Dan de jongen ophalen om 4 uur en terug naar huis. Het meisje had de gehele middag, vanaf het moment dat ze de auto instapte, op de iPad gezeten. Dan met zijn allen diner gehad, inclusief de iPads. Ondertussen had ik een mail van activity ontvangen over hoe mijn eerste dagen waren geweest en ze dus verteld dat ik me super rot had gevoeld, meer had gehuild dan ik in de afgelopen 3 jaar heb gedaan en liever een nieuwe familie wou kiezen. S’avonds had ik besloten om met de moeder het gesprek aan te gaan, ik wilde dit doen zodra de kinderen in bed lagen, maar dan wilde ze gelijk naar bed. Dus ik deed het toen ze in de badkamer was, niet echt een fijn moment. Maar ik verteld dus dat ik denk dat ik te jong ben voor dit gezin en de vrije tijd die ik hier heb.( ik “werk” alleen de woensdag en donderdag en eens in de 2 weken de vrijdag, zaterdag en zondag. Maar zaterdag en zondag is de moeder ook thuis, dus is er niet veel dat ik kan doen.) ik heb dus super veel vrije tijd en mijn eerste dagen voelde ik me extreem eenzaam. Ik ben meer op zoek naar een familie waar ik deel kan zijn van de familie en waar conversaties gehouden kunnen worden, ook al is het maar een simpel gesprek. Want dat is iets dat ik totaal heb gemist in de afgelopen dagen, er wordt bijna niet gepraat met mij. Dan bellen met de counselor en die ook verteld dat ik liever een nieuw gezin wil zoeken. Dat kon niet meteen omdat je eigenlijk eerst 30 dagen moet settelen in het gezin, voordat je opzoek kan gaan naar een nieuw gezin. Maar woensdag zou ik een meeting hebben met hem en zouden we verder praten. Dinsdag was de dag met alleen oma. Kids wegbrengen en wat boodschappen doen, lunch halen bij McDonald's en door de kids ophalen. Ondertussen had mama ook met activity gemaild en zij zouden er ook mee bezig gaan. S’avonds weer eten besteld en gegeten. Dan was het woensdag, ik ging s’ochtend met oma naar een winkel. Hier werd ik gebeld door mijn counselor, hij had gesproken met mijn hostmoeder en haar verhaal aangehoord. Ik wist dat ik weinig moest werken en ik had ook contact gehad met de oude au pair en dus vragen kunnen stellen. En waarom ik dan zo graag nu al weg wilde, als ik alle informatie al had. Ik dus vertellen dat ik met totaal niet gelukkig voel in dit gezin en dit geen jaar ga volhouden. Dat ik liever een gezin heb waar ik meer moet werken en echt dingen kan doen met de kinderen in plaats van er zijn terwijl ze op de iPad spelen. Ook gezegd dat ik altijd een erg twijfel persoon ben, en nu voor mezelf gewoon snel en direct moest kiezen, omdat ik ander nog 3 maand met de keuze blijf lopen en misschien dan pas beslis. Het moet mijn jaar worden en ik moet gelukkig zijn, anders kan ik ook niet op kinderen letten. Dan s’avonds de meeting en mijn gesprek met de counselor. Ik zou 1 week de tijd krijgen om alles op een rijtje te zetten en als ik dan nog steeds wegwilde gingen we dat regelen. Ze willen daarmee uitsluiten dat mensen uit extreme emoties of vanuit cultuurshock handelen en dus eigenlijk wel willen blijven. De volgende ochtend zou oma weer vertrekken en was ik dus alleen met de kids gedurende de dag. Activity liet ook weten dat ze er van alles aan deden om mij naar een ander gezin te krijgen, omdat het een leuke ervaring moet zijn en je gelukkig moet zijn in het gezin. S’middags net zoals elke andere dag waren de kids weer op de iPad en niet aanspreekbaar, nog wel gevraagd of ze iets wouden doen samen, maar het antwoord was nee. Dan diner en naar bed. Vrijdag was ik ook s’ochtends alleen met de kids en hier maakte ik me eerst wel een beetje druk over. Maar alles viel mee. De middag was weer zoals elke andere en dus niet veel moeite nodig van mijn kant. S’avonds met ander au pairs naar de film geweest en wat gegeten samen. Zaterdag was ik vrij en ging ik met meiden naar San Francisco. De hele dag weggeweest en laat thuisgekomen. Kreeg ik op een gegeven moment een appje dat ze liever niet had dat ik de auto ongevraagd zo laat nog zou gebruiken. Dat stond in de regels. die heb ik dus verkeerd geïnterpreteerd, want ik dacht dat ik s’ochtends toestemming had gekregen en hem dus kon gebruiken. Vanochtend dus geprobeerd om, na aandringen van mama (bedankt mam), het gesprek opnieuw met haar aan te gaan over de regels. Ze vroeg of ik van plan was om te blijven, waarop ik dus nee zei en ze dan niet nodig vond om ze te behandelen. Toen was voor mij de beslissing duidelijk, ik ga een nieuw gezin zoeken. De hele afgelopen week heb ik nog geprobeerd een gesprek aan te gaan, om de situatie misschien te verbeteren, maar daar staat ze niet voor open. Geen enkele keer hebben we samen even rustig kunnen praten over iets en het voelt voor mij heel erg of ze niet echt geïnteresseerd is in mij. De hele week heb ik dus zitten dubben of ik wel of niet in rematch zou gaan dit omdat : de rematch periode is 2 weken, en als je geen nieuw gezin vind moet je naar huis. Ik heb hier nu al wat vriendinnen gemaakt en het is dus lastig om weg te gaan. Ook gedacht dat ik misschien met alle vrije tijd dingen voor mezelf kon doen. Maar nadat ze vanochtend geen moeite wou doen was het duidelijk. De twijfel is nu ook weg, waar die de rest van de week nog wel aanwezig was. Heel veel gesproken en gehuild met papa en vooral mama, die ik heel erg wil bedanken voor al haar adviezen. :) nu gaat dus de lastige periode in, ik moet opzoek naar een nieuw gezin. Maar daarmee hoop ik wel dat ik me gelukkiger kan gaan voelen en me meer op mijn plek ga voelen.
Ik zou jullie op de hoogte houden van de periode rondom de rematch.
En sorry voor de warrige tekst, het moest van mijn hart en is dus erg rommelig. ;)

-xoxo- Kimberley